"เงา" บทประพันธ์ โดย โรสลาเรน (ทมยันตี) นวนิยายคู่ละคร พบกันที่มุมคุณธรรม และห้องนวนิยาย/เรื่องสั้น/เยาวชน อาคารบรรณราชนครินทร์ 1…
ยิ่งฟ้า มหานที
นวนิยาย เรื่องยิ่งฟ้ามหานที เป็นเรื่องของคนธรรมดาแต่ผู้เขียน เขียนได้ละเมียดละไมมากมองเห็นภาพนางเอก คือกำไลแก้วที่มีความเป็นคนรุ่นปัจจุบันที่ต้องดิ้นรนเลี้ยงชีพ ในขณะเดียวกันก็มีภาระเมื่อแม่ล้มป่วยดูแลตัวเองไม่ได้ ลูก ๆ ก็เห็นพ้องต้องกันว่าจะเอาแม่ไปไว้ที่สถานบริบาลแห่งหนึ่ง ที่ต้องจ่ายค่าดูแลโดยลูกช่วยกันออกค่าใช้จ่าย กำไลแก้วนางเอกก็มีคู่รักอยู่ ซึ่งคู่รักคนนี้ดำรงชีวิตแบบใหม่ที่เพียรพยายามจะขออยู่ก่อนแต่ง เพียงหวังกอบโกยและเอาเปรียบจากเรือนกายของคนรัก
เมื่อกำไลแก้วซึ่งเติบโตมาจากครอบครัวที่ปลูกฝังเรื่องค่านิยมที่ดี ไม่ยินยอม คู่รักก็เลยโมโหโกรธาพาลเลิกรากับเธอไป กำไลแก้วตอนนี้เองที่อมาตย์ เพื่อนชายคนใหม่ที่เคยหมายปองเธอนานมาแล้ว ได้เปิดเผยตัวเอง และอาสาที่จะดูแลเธอ อมาตย์เองก็มีพี่ชายที่ช่วยเหลือตนเองไม่ได้เหมือนกัน จึงมีความเข้าใจ เห็นอกเห็นใจกัน และชี้ให้กำไลแก้วมองเห็นแง่งามในความคิดที่ต่างไปจากเดิม และเสนอความคิดให้กำไลแก้ว นำแม่มาดูแลเองที่บ้าน เพราะกำไลแก้วสามารถตัดเย็บเสื้อผ้าและดูแลแม่ควบคู่กันไปในเวลาเดียวกันได้ เพราะเธอมีความสามารถในด้านงานฝีมือ และแม่ก็โดนกระทำย่ำยีจากสถานบริบาลนั้น เช่นการพูดจาข่มขู่ ใช้กริยากระแทกกระทั้น การสร้างความอับอายให้กับแม่เช่นเปลี่ยนผ้าอ้อมโดยไม่ปิดประตูห้อง หรือเปลือยท่อนล่างนางทิ้งไว้เพื่อแกล้งให้อับอาย สารพัดสารพัน แต่ด้วยความรักลูก แม่ก็ไม่เคยบอกให้ลูกรู้เพราะกลัวลูกจะลำบากในการดูแลตนเอง
สุดท้ายเมื่อกำไลแก้วตัดสินใจพาแม่กลับบ้าน ก็ได้ทราบความจริงถึงสิ่งที่เกิดขึ้นกับแม่ และนึกหวลไปเมื่อยามเด็กที่แม่ปกป้องตนเองจากพี่เลี้ยง ที่ดุด่าและเฆี่ยนตีเธอ แม่จะปกป้องลูกด้วยท่าทีที่แข็งแกร่ง จริงจัง และการดูแลเอาใจใส่ลูก ๆ ทุกคนอย่างดี เธอจึงตัดสินใจที่จะพาแม่กลับบ้านซึ่งแม่ดูจะมีความสุขและสดชื่นขึ้นทีนี้เจ้าแฟนเก่าก็เกิดเสียดาย…..ด้วยความร้ายกาจและคิดว่า ทำไมกำไลแก้วจึงปฏิเสธคนที่เพียบพร้อมเช่นตนไปรับรักเจ้าอมาตย์ที่สุดแสนจะธรรมดา จึงหาทางแก้แค้น และคิดจะทำร้ายกำไลแก้ว จึงไปหากำไลแก้วที่บ้านในเช้าวันหนึ่ง และทำร้ายร่างกายกำไลแก้วเพื่อข่มเหงเธอ….ด้วยความรักลูกแม่ก็ลุกจากที่นอนมาช่วย…..มันก็ทำร้ายแม่และกำไลแก้ว……ตอนนี้กำลังลุ้นว่า ใครจะมาช่วยนางเอกไว้ไหมหนอ
แต่สิ่งที่ได้รับจากเรื่องนี้คือ เมื่ออ่านไปจะรู้สึกสำนึกในความรักของแม่ ที่เฝ้าเลี้ยงดูลูกอย่างปกป้อง คุ้มครอง แต่เมื่อแม่มีปัญหา มีลูกซักกี่คนที่ยินดีจะแบกรับ และแก้ปัญหาให้กับแม่เหมือนแม่ให้กับเรา ทำให้เราเกิดความตั้งใจว่าเราจะดูแลพ่อแม่ของเรายามที่ท่านต้องการเราอย่างดีที่สุดที่เราจะทำได้…..
วันนี้จึงอยากให้เพื่อนเราได้รับสิ่งเหล่านี้ด้วย…….จึงได้เล่าสู่กันอ่าน……เพื่อว่าจะได้รู้สึกซาบซึ้งในความรักของแม่ที่บางทีเรามองข้ามไป……..ขอฝากความรักไปสู่แม่ของเราทุกคนด้วยค่ะ…..รักแม่ของเรานะคะ….อย่าลืมพ่อด้วยค่ะ…ความรักของท่านที่มีต่อเราคงไม่ยิ่งหย่อนกว่ากันเท่าไหร่หรอกค่ะ